در علم پزشکی، واژه‌ی «درمان» تنها به معنای از بین بردن علائم بیماری یا تجویز دارو نیست؛ بلکه یک فرآیند جامع، نظام‌مند و انسانی است که هدف آن کاهش رنج، بهبود عملکرد، افزایش کیفیت زندگی و جلوگیری از عوارض بیماری در فرد است.

در روان‌پزشکی، این تعریف گسترده‌تر می‌شود. چرا که ما با جنبه‌هایی از انسان سروکار داریم که قابل مشاهده یا اندازه‌گیری آزمایش یا تصویر برداری  نیستند: افکار، احساسات، رفتارها، روابط و معناهایی که افراد برای زندگی خود قائل‌اند. از این رو، درمان مؤثر در روان‌پزشکی، تنها زمانی حاصل می‌شود که هم جنبه زیستی، هم روان‌شناختی، و هم اجتماعی فرد به شکل متوازن و جامع در نظر گرفته شوند.